Weer eentje erbij: de blauwe automaat

[Arn02]

Afgelopen januari kocht ik m'n eerste Volvo ooit. De rooie 245GL uit '82. Een goeie auto voor dagelijks gebruik, rijdt prima op lpg. De bedoeling was daar een BMW 6 cilinder-motor in te hangen, maar daar is de volvomotor nog te goed voor en ik wilde het een groter project maken dan alleen een motorswap. Toen kwam in augustus dus Dubbelvla erbij. De gele '77er met bruin interieur. Dat project loopt nog ofschoon op laag pitje wegens teveel andere bezigheden en verstrooiing.
Nu is er weer eentje bijgekomen. Ik was aan het speuren voor een eventueel betere koets dan die van de gele en stuitte op deze '78er automaat. Het is een oorspronkelijk engelse auto dus het stuur zit aan the right side. Er is recentleijk (2009) een gasinstallatie ingebouwd en de motor heeft flink wat onderhoud gehad. Loopt als een zonnetje, slaat alleen af en toe af bij het stoplicht (ik denk de stationair iets rijker stellen). De auto heeft linksachter schade van een aanrijding maar dit is alleen maar blikschade. De koets is sowieso aandachtbehoeftig, met name rond de voorruit en aan de achterschermen. Bodem, dorpels, (rond de) achetrklep is allemaal keihard.
Ik heb nog geen idee wat ik met deze auto moet maar hij mocht voor zo bizar weinig weg dat ik hem niet kon laten staan. Staat nu bij m'n pa als reserveauto voor mijzelf, familie en vrienden.

Ik weet niet wat er met me aan de hand is overigens. Ik ben een BMW man. Ik hou van snelle, sportieve auto's. Ik hou van onafhankelijke wielophanging. Ik hou van felle motoren. Ik hou niet van overbekrachtigde stuurhuizen. Ik hou niet van starre achterassen. En ik hou zeker niet van automaten. Drie 245's in een jaar. Ik ben helemaal de weg kwijt.