20 May 2014, 13:20
Beste mede-Volvo liefhebbers,
Dit is mijn eerste post hier. Ik ben op zoek naar wat feedback van mensen die wat verstand van zaken hebben. Hopelijk willen jullie een newbie wat op weg helpen. Noot: ik ben absoluut geen techneut, ik kom niet verder dan zelf remblokken vervangen (en dat vind ik al een hele prestatie!). Ik ben dus afhankelijk van mensen die dat soort zaken wÃl snappen.
Dat nu naar mijn probleem: afgelopen week is mijn prachtige Volvo 440 GLE AUTOMATIC E2 in de soep gelopen. Mijn concrete vraag aan jullie is: wat moet ik nu doen?
Maar eerst wat context.
Mei 2012 kocht ik deze Volvo voor een vriendenprijsje van een bevriende Volvo dealer (in ruil voor de lage aanschaf heb ik zijn website een flinke update gegeven). Het was een buitenkansje: de auto had een onderhoudshistorie Ãn slechts 42.000 op de teller! Alles zag er nog fantastisch uit (leren bekleding, en alles deed het ook: stoelverwarming, airco, etc) en de dag na aankoop ben ik volledig in geloof hup naar Zuid-Frankrijk gereden. Zonder problemen en wát rijdt dat beter dan een Nissan Almera 1998 (die had ik daarvoor).
Eind vorig jaar (2013) de auto een beurt laten geven (eerder dat jaar was hij glansrijk door de keuring gegaan). Natuurlijk geregeld via mijn dealer, die de beurt liet uitvoeren door zijn "vaste" monteur. Na afloop van de beurt kwamen ze gezamenlijk aanrijden met de auto. Ik merkte direct een "zeur" op. De twee mannen hierop opmerkzaam gemaakt hebbende was de reactie: "Dat zal een wiellager zijn, dat is geen probleem. Alleen als het geluid harder wordt, moeten we gaan kijken."
Nogmaals: deze dealer ken ik persoonlijk. Het is echt een goede kerel en hij heeft 0,0 kwaad in de zin. Maar je begrijpt dat het verhaal toe gaat naar een wat mindere serie van ontwikkelingen.
Afgelopen week reed ik vanaf onze woonplaats bij Utrecht richting Twente. Gedurende het rijden veranderde de "zeur" (ÃÃn van mijn vrienden grapte dat het net was, alsof je in een elektrische auto aan het rijden was) in een schavend geluid. Alsof er metaal tegen metaal aan schuurde.
Ik keek het nog ÃÃn ritje vanaf het vakantiepark in Twente aan, tot ik besloot maar eens even een Volvo garage op te gaan zoeken (mijn dealer was op vakantie - zul je altijd zien). Aldaar aangekomen had de dienstdoende monteur, na een interessant uitziende inspectie met een stethoscoop, al snel een conclusie voor me: dit was de lager van de versnellingsbak. En, zo stelde hij met stelligheid, het was waarschijnlijk ook einde oefening voor de bak: de lager was zo kapot, dat er nu ook viezigheid in de bak gekomen zou zijn.
Maar wat voor mij de klapper was: hij was verbaast over het feit dat mijn dealer de auto had laten rijden met de zeur. Wat hem betreft was het gewoon "onkunde" dat er niet was vastgesteld dat dit niet pluis was.
Ik kon er nog wel mee naar huis rijden, zo was het devies, want de bak was toch al naar zijn grootje. Maar: 2 kilometer verderop bleek het tegendeel waar. Ik trok op een straat in en merkte dat ik toch wel heel veel toeren aan het maken was opeens: de bak schakelde niet meer omhoog vanaf de eerste versnelling. De monteur nog even gebeld: "U heeft bijzonder veel pech."
Gelukkig ben ik al jaren trouw ANWB lid en konden we dat gedeelte van de zaak enigszins vlot oplossen: de auto is opgehaald en naar de stalling van m'n dealer gebracht.
Nu zit ik dus met een feitelijk gloednieuwe 440 (intussen 63.000 op de teller - je had de blik van pijn op het gezicht van de ANWB monteur moeten zien: "Wat is dit eeuwig zonde van zo'n mooie auto!") die niks meer waard is. Tweehonderdvijftig euro heb ik als bod gehad. Voor de schroot, dus.
M'n dealer is nu aan het kijken naar de mogelijkheid om de automaat eruit te halen en te vervangen voor een schakelbak. Maarja, dan ben je toch ook zo 750 tot 2500 euro verder (zo laat ik me vertellen).
Nou was ik toch al van plan om de auto weer te gaan verkopen: ik heb twee kids en er zijn plannen voor nummer 3. Dan wil je toch een beetje volume in je auto (kunnen we van de 440 achterbak niet zeggen). Nu had ik eigenlijk wat coulance van mijn dealer verwacht. Het is immers op zijn advies dat ik met de "zeur" verder heb gereden. En nu dus zit met een berg schroot. Ik zat eigenlijk te wachten op: "Jeetje, wat ****** kerel. Laat maar aa mij over, ik zoek een nieuwe auto voor je en die krijg je dan voor een zacht prijsje."
Maar niets van dat alles. Hij lijkt zich een beetje te distantiëren van het feit dat hij dat advies gaf en schuift het toch vooral op "pech" en "je eigen verantwoordelijkheid".
Wat vinden jullie daar nou van? Moet ik dat zo accepteren? En is mijn Volvo nog te redden? Kennen jullie iemand die zo'n automaat-vervangen-door-schakel reparatie kan doen? Of heeft iemand van jullie interesse om de auto misschien over te nemen en zelf op te knappen?
Alvast hartelijk dank voor jullie reactie. Ik wacht met spanning af!
Dit is mijn eerste post hier. Ik ben op zoek naar wat feedback van mensen die wat verstand van zaken hebben. Hopelijk willen jullie een newbie wat op weg helpen. Noot: ik ben absoluut geen techneut, ik kom niet verder dan zelf remblokken vervangen (en dat vind ik al een hele prestatie!). Ik ben dus afhankelijk van mensen die dat soort zaken wÃl snappen.
Dat nu naar mijn probleem: afgelopen week is mijn prachtige Volvo 440 GLE AUTOMATIC E2 in de soep gelopen. Mijn concrete vraag aan jullie is: wat moet ik nu doen?
Maar eerst wat context.
Mei 2012 kocht ik deze Volvo voor een vriendenprijsje van een bevriende Volvo dealer (in ruil voor de lage aanschaf heb ik zijn website een flinke update gegeven). Het was een buitenkansje: de auto had een onderhoudshistorie Ãn slechts 42.000 op de teller! Alles zag er nog fantastisch uit (leren bekleding, en alles deed het ook: stoelverwarming, airco, etc) en de dag na aankoop ben ik volledig in geloof hup naar Zuid-Frankrijk gereden. Zonder problemen en wát rijdt dat beter dan een Nissan Almera 1998 (die had ik daarvoor).
Eind vorig jaar (2013) de auto een beurt laten geven (eerder dat jaar was hij glansrijk door de keuring gegaan). Natuurlijk geregeld via mijn dealer, die de beurt liet uitvoeren door zijn "vaste" monteur. Na afloop van de beurt kwamen ze gezamenlijk aanrijden met de auto. Ik merkte direct een "zeur" op. De twee mannen hierop opmerkzaam gemaakt hebbende was de reactie: "Dat zal een wiellager zijn, dat is geen probleem. Alleen als het geluid harder wordt, moeten we gaan kijken."
Nogmaals: deze dealer ken ik persoonlijk. Het is echt een goede kerel en hij heeft 0,0 kwaad in de zin. Maar je begrijpt dat het verhaal toe gaat naar een wat mindere serie van ontwikkelingen.
Afgelopen week reed ik vanaf onze woonplaats bij Utrecht richting Twente. Gedurende het rijden veranderde de "zeur" (ÃÃn van mijn vrienden grapte dat het net was, alsof je in een elektrische auto aan het rijden was) in een schavend geluid. Alsof er metaal tegen metaal aan schuurde.
Ik keek het nog ÃÃn ritje vanaf het vakantiepark in Twente aan, tot ik besloot maar eens even een Volvo garage op te gaan zoeken (mijn dealer was op vakantie - zul je altijd zien). Aldaar aangekomen had de dienstdoende monteur, na een interessant uitziende inspectie met een stethoscoop, al snel een conclusie voor me: dit was de lager van de versnellingsbak. En, zo stelde hij met stelligheid, het was waarschijnlijk ook einde oefening voor de bak: de lager was zo kapot, dat er nu ook viezigheid in de bak gekomen zou zijn.
Maar wat voor mij de klapper was: hij was verbaast over het feit dat mijn dealer de auto had laten rijden met de zeur. Wat hem betreft was het gewoon "onkunde" dat er niet was vastgesteld dat dit niet pluis was.
Ik kon er nog wel mee naar huis rijden, zo was het devies, want de bak was toch al naar zijn grootje. Maar: 2 kilometer verderop bleek het tegendeel waar. Ik trok op een straat in en merkte dat ik toch wel heel veel toeren aan het maken was opeens: de bak schakelde niet meer omhoog vanaf de eerste versnelling. De monteur nog even gebeld: "U heeft bijzonder veel pech."
Gelukkig ben ik al jaren trouw ANWB lid en konden we dat gedeelte van de zaak enigszins vlot oplossen: de auto is opgehaald en naar de stalling van m'n dealer gebracht.
Nu zit ik dus met een feitelijk gloednieuwe 440 (intussen 63.000 op de teller - je had de blik van pijn op het gezicht van de ANWB monteur moeten zien: "Wat is dit eeuwig zonde van zo'n mooie auto!") die niks meer waard is. Tweehonderdvijftig euro heb ik als bod gehad. Voor de schroot, dus.
M'n dealer is nu aan het kijken naar de mogelijkheid om de automaat eruit te halen en te vervangen voor een schakelbak. Maarja, dan ben je toch ook zo 750 tot 2500 euro verder (zo laat ik me vertellen).
Nou was ik toch al van plan om de auto weer te gaan verkopen: ik heb twee kids en er zijn plannen voor nummer 3. Dan wil je toch een beetje volume in je auto (kunnen we van de 440 achterbak niet zeggen). Nu had ik eigenlijk wat coulance van mijn dealer verwacht. Het is immers op zijn advies dat ik met de "zeur" verder heb gereden. En nu dus zit met een berg schroot. Ik zat eigenlijk te wachten op: "Jeetje, wat ****** kerel. Laat maar aa mij over, ik zoek een nieuwe auto voor je en die krijg je dan voor een zacht prijsje."
Maar niets van dat alles. Hij lijkt zich een beetje te distantiëren van het feit dat hij dat advies gaf en schuift het toch vooral op "pech" en "je eigen verantwoordelijkheid".
Wat vinden jullie daar nou van? Moet ik dat zo accepteren? En is mijn Volvo nog te redden? Kennen jullie iemand die zo'n automaat-vervangen-door-schakel reparatie kan doen? Of heeft iemand van jullie interesse om de auto misschien over te nemen en zelf op te knappen?
Alvast hartelijk dank voor jullie reactie. Ik wacht met spanning af!