Restauratie 142 uit 1969

[rickhahn]

Na een tijdje rondgehangen te hebben op dit forum en met interesse een aantal andere restauratietopics te hebben gevolgd, is het nu tijd om er zelf eentje te openen

De auto: een Volvo 142 uit 1969. Een aantal jaar terug heb ik deze als Kerstcadeau van mijn ouders gekregen. Mijn rijbewijs volgde pas anderhalf jaar later, dus ik heb er nog nooit echt in gereden, maar ben wel begonnen met de restauratie (dat was een van de voorwaardes van het krijgen van de auto - hij moest wel weer mooi worden!). Lassen kon ik een beetje, plaatwerk niet, restaureren in algemene zin wel omdat ik toen ik 16 was een Kreidler uit '68 had gerestaureerd. Dat begon ook een beetje als een projectje om hem 'lopend' te maken, het mondde uit in een totale restauratie. Deze Volvo is eigenlijk hetzelfde verhaal

Omdat ik nog studeer staat de auto bij mijn ouders in de garage en heb ik er normaliter alleen in de weekends tijd voor. Vóór de vakantie heb ik echter besloten de Kreidlers (ik had er tijden terug nog eentje bijgekocht) te verkopen om zo wat financiële ruimte te creeëren voor de Volvo. Deze begon namelijk in het stadium te komen dat er geld tegenaan gegooid moest worden in de vorm van verf, nieuwe onderdelen e.d. Hij hing al een tijd in een spit, zodat ik de tectyl wat makkelijker kon afsteken. Dit is trouwens een aardig understatement, want er zat op sommige plekken een veertig jaar oude, centimeter dikke koek op. Voordeel hiervan is natuurlijk wel dat de bodem, op een heel klein plekje bij de rechter kriksteun vóór, in perfecte staat was.

Dat viel eigenlijk niet van de rest van de auto te zeggen. Naast de 'normale' plekken, zoals de achterspatbordranden en de wielbakken, waren beide voorspatbordranden volledig weggerot. Om de kosten wat te drukken heb ik uit 2,5 achterspatbordrand twee nieuwe voorspatbordranden gemaakt. Dit gaat heel aardig, met een beetje puzzelen. Ook waren de knipperlichtgaten uitgerot, deze dus ook opnieuw gemaakt.

Het front was ingedeukt (ooit een aanrijdinkje gehad, de bumper was ook krom), dus dat weer recht gemaakt en aan beide kanten de onderste bevestigingslip volledig opnieuw gefabriceerd, net als bij de spatborden overigens. Links en rechts de motorkapscharnierophangpunten (drie maar woordwaarde!) opgeknapt, De rand waar onder de paravan (waar het rubber in klemt) helemaal opnieuw moeten maken, rechts tussen de deurstijl en het voorspatbord een nieuw stuk gemaakt, rechts een klein stukje dorpel achteraan ingelast. De dorpels zelf waren verder perfect, omdat iemand ooit met een grote boor wat extra gaten gemaakt heeft. Lelijk, maar effectief! Uiteraard nieuwe reservewielbakken en platen voor de achterschokbrekers. Verder her en der wat kleine stukjes en hoekjes ingelast.

De oude huidplaten heb ik van de deurframes af geslepen en ik ben nu in het proces van het opnieuw aanbrengen van de new old stock huidplaten, die ik ook al een tijd had liggen. Alle bovenstaande dingen heb ik in een periode van zo'n 2,5 jaar gedaan, het project heeft tussendoor ook wel maandenlang stil gelegen omdat ik er soms geen zin in had of druk was met andere dingen. Het begint nu eindelijk een beetje op gang te komen gelukkig.

Mijn plan is om het overige plaatwerk en strakmaken ook allemaal zelf te doen, om zoveel mogelijk te besparen op de kosten van het spuiten. Daarom ben ik nu bezig met het stralen van alle ophangingsonderdelen, zodat ze direct naar de coater kunnen. Hij komt verder volledig in PU bussen te staan met rondom Koni's. Uiteindelijk is het plan om het originele B20A blok wat op te leuken met een set dubbele SU's, een snellere nokkenas en een 4-2-1 spruitstuk met een wat sportiever uitlaatsysteem, maar dat duurt nog wel even.

Helaas heb ik het verloop van de restauratie vooral in het begin niet goed bijgehouden, dus de foto's zijn eigenlijk alleen van het laatste jaar (en vooral de laatste paar maanden). De bodem staat, na afbikken en schoonmaken met wasbenzine, in twee lagen Owatrol C.I.P. Daarna zijn alle naden afgekit met PU-kit, en is er een laag underbody coating overheen gespoten, en als laatste een laag 2k industrielak. Voorlopig dus geen roest meer











Dit is trouwens een aanpassing voor het netjes wegwerken van de LPG bodemontluchter. Een slang uit de reservewielbak vind ik lelijk, en dat neemt veel ruimte in. Dit is beter!