voorstellen Maarten (SFRC) 245 uit 1979

[SFRC]

Het was een heerlijke week Tulpenrallye.

Op vrijdag vertrokken we via Reims naar Tours om op zaterdag binnendoor naar Bergerac te rijden. Zo kon ik wat oefenen met navigeren. Bij Antwerpen kwamen we in een giga file terecht en viel de Volvo voor de eerste keer stil. Wat extra benzine en het torretje sloeg weer aan. Later begon steeds meer electronica uit te vallen. Zo moest Alan eerst de richting aanwijzer aanzetten alvoor de overdrive werkte. Raar. In Noord Frankrijk viel alles uit behalve de motor. OK, dat voldoet voorlopig. En passant werden we door de police staande gehouden wegens een snelheidsovertreding. 120 waar 90 toegestaan is. Hoewel dit volgens ons volkomen lariekoek is, hebben we de boete maar betaald. Geen zin en tijd in extra gezeur. ’s Avonds hebben we de overdrive losgekoppeld en het zekeringkastje schoongemaakt. Daarmee was het electronisch spook voorlopig verdwenen. Ook hebben we de ontsteking van de Alfa Romeo Giulia GT van John Albiston iets terug gesteld want de motor pingelde behoorlijk.

Zaterdag reden we route technisch probleemloos naar Bergerac. Prachtige kleine wegen door het Franse landschap. Het vinden van het hotel heeft even geduurd. De organisatie van de Tulpenrallye had een verkeerd kaartje meegegeven… Onze Volvo Amazon viel wel af en toe bijna stil maar na het schoonmaken van de brandstofpomp en het verhogen van het stationair draaien leek dit euvel verholpen. Alleen het starten bleef problematisch.

Zondagochtend het eerste sleutelmoment. Het gaspedaal van de MGB GT van JP en Yolanda Zijl bleef hangen. Daarvoor knutselden we een bracket met een extra veer. Probleem opgelost. Ook de ontsteking van de Alfa heb weer aandacht nodig. Het boutje waarmee de ontsteking word vastgeklemd was inmiddels wel dol. Een heel gepriegel om die te vervangen. Na de keuring heb ik de hele carburateurs van de Volvo uit elkaar gehaald en afgesteld. De donderdag ervoor is de Amazon bij een tuner geweest. Geen idee wat die gedaan had behalve een rekening schrijven. Het starten van de Volvo ging nog steeds moeilijk. Dat moet vol gas. Gevolg is dat er onvoldoende vacuum is om de vacuumvervroeging van de ontsteking te laten werken. Daarom de slang rechtsreeks naar binnen geleid zodat ik daaraan kan zuigen terwijl Alan de auto start.

Maandagochtend, de eerste dag van de Tulpenrallye. In de ochtend reden we behoorlijk goed maar ’s middags zijn we een stukje verkeerd gereden. Zeg maar zo’n 35 km. Een pijl overgeslagen en 25 minuten straftijd. Ach, valt best mee. Omdat wederom de wissers en knipperlichten niet werkte, hebben we de bedrading van de ruitenwissermotor omgelegd. Dat loste het gehele probleem op. Noodzakelijk want voor dinsdag was 100% kans op regen voorspeld.

Overdag verliep dinsdag perfect. Een beetje straftijd en een controle gemist. Dit gaat goed! Bij de avondstop kwam John naar ons toe. De ruitenwissers van de Giulia GT waren er mee gestopt. Het laatste stukje hebben ze een andere deelnemer gevold want in de stromende regen zagen ze niets. Alan en ik hebben de gehele ruitewissermotor uit elkaar geschroefd zodat ze in het avond traject weer wat konden zien. De hulptroepen van de Tulpenrallye verzorgde een tent zodat we droog konden staan. Na een uurtje schroeven concludeerden we dat de wissermotor terminaal was. Een tandwiel was versleten… Gelukkig bleef het ’s avonds droog. Na een superstart voor het avond traject viel de Amazon weer stil. Op een steile bergweg in het pikkedonker. Het duurde ruim ÃÃn uur voordat de Volvo weer startte. Het aanzuigen van de benzine gaf uiteindelijk de uitkomst. Vermoedelijk een zwakke benzinepomp of een lekkage? Eenmaal terug bij de finish vervingen we een stukje van de brandstofleiding want de benzine zeek er uit.

Woensdagochtend vol goede moed vervangen. Vlak na het eerste testje was het weer prijs. Vrrrrrrrr plof plof en we stonden stil. Alan zoog opnieuw benzine aan en de Amazon gaf weer een teken van leven. Hortend en stotend besloten we direct naar de finish te rijden. 210 km verderop. Vlak voor de finish bood een garage ons onderdak. We hebben de hele benzine leiding vervangen en de bougies verwisseld. Het hikken bleef echter. Eenmaal op het plein in Vichy dat probleem onderzocht. De contactpunten gingen niet meer open. Simpel op te lossen. Ook opnieuw het vlotterniveau van de carburateurs afgesteld.

Op donderdag reed de Volvo in eerste instantie goed maar na twee uur kwam het hikken weer teug. Niet genoeg om iets aan te doen. Ook bleef zo nu en dan het toerental enorm hoog. Ook daar konden we mee leven. Maar de concentratie was wel beduidend minder. Je blijft toch nadenken hoe dit opgelost kan worden maar onze fantasie was op. Het werd een heerlijk dag rijden maar wel met een houten hoofd. In Vichy was het erg laat geworden aan de bar.

Vrijdag was wel duidelijk dat we laatste zouden worden. Alleen de mensen die niet wisten te finishen zouden we kunnen verslaan. Het was een lange dag navigeren en kaartlezen in een hikkende auto is niet bepaald makkelijk. Bij de Giulia GT van John brak een steun van de schokdemper af. Een locale garage had dit snel gelast. Hiermee waren de kansen voor een team overwinning door Ecurie Dogs Bollocks wel minimaal. Alleen Lamberigts-Rovers en Boekel-Wanders stonden nu nog goed in het klassement.

Zaterdag was het feest weer snel over. Alleen de 3de en 4de versnelling gaven thuis en het hikken werd steeds erger. Bij de eerste TC hebben we versnellingsbak olie bijgevuld en de koppelingskabel iets afgesteld zodat we weer over alle versnellingen beschikte. Om in ieder geval een klassering te krijgen zijn we van TC vaar TC gereden via de makkelijkste weg. Bij de lunch blekend econtactpunten wederom niet open te gaan. De oorzaak was het stelschroefje dat in het luchtledige draaide. De hele ontsteking uit elkaar geplozen en BAS autoservice heeft de grondplaat van de ontsteking wast platter geslagen en nieuw schroefdraad getapt. Samen met wat locktide bleven de contactpunten nu wel op hun plaats. De Volvo liep op weg naar de finish in Noordwijk eindelijk goed!

Kortom een heerlijke week sleutelen onder Franse zon en ontzettend veel onderbroeken lol gehad. Volgden jaar weer! Maar dan weer achter het stuur van mijn eigen MGB.