26 January 2016, 19:17
Na al even rond te hebben geneusd op het forum en al een paar, lees 7, reacties te hebben geplaatst wordt het toch hoog tijd dat ik me maar eens voor ga stellen ;-)
Mijn naam is Wesley. Ik ben 25 jaar oud en grafisch ontwerper van beroep.
Sinds 2 jaar ben ik de trotse bezitter van een turquoise kleurige 144. Het was liefde op het eerste gezicht en heb er veel vrije zaterdagen aan zitten klussen. Op mijn manier.
Naïef als ik was ging ik lekker met mijn vrouw naast me, m'n moeder en haar hond op de achterbank, geen lid van de wegenwacht, twee weken op vakantie naar Frankrijk. Natuurlijk veel te zwaar beladen, maar zonder morren heeft hij ons gebracht waar we zijn moesten. Wat op viel was de vele bekijks die de 144 trok. Zelf een vrouw die haastig uitstapte, midden in het verkeerd, om er een foto van te maken. Toch wel grappig :-)
Na twee weken zon waren we toe aan de zware rit terug naar huis, nog zwaarder beladen dan de heenreis want mijn moeder moest en zou haar brocante vondsten meeslepen. Met een antieke spiegel tegen m'n stoel aangedrukt. Mn buik een stuk korter op het stuur dan de heenweg om maar zoveel mogelijk in de auto te passen, merkte ik dat de snelheid bij hellingen vaak terug liep tot zo'n 60km/h, wat spannend was want vrachtwagens kwamen luid toeterend voorbij.
Uiteindelijk wel thuis gekomen gelukkig.
Drie dagen later ging ik met mijn vrouw wat ophalen in Amsterdam. Allemaal leuk en aardig totdat op de terugweg ter hoogte van Almere ik snelheid verloor, een brandlucht rook en tot mijn schrik een grote zwarte rookpluim achter me zag.
Meteen met de 144 naar de zijkant gegaan en helaas.. Boel rook, ellende en gesis.
Uiteindelijk bleek de brandstoftoevoer los te zijn geknapt... Helaas. Sta je dan langs de A6 zonder wegenwacht :-)..
Na een goede vriend van me te hebben gebeld, die op zijn beurt weer een vriend moest bellen om een autoambulance te lenen, werd ik na een paar uur koukleumen weggesleept..
Na een tijd te hebben gezocht op internet kwam ik Willem & Willem tegen uit Friesland. Omdat 1 cilinder nog maar op 3 bar liep heb ik er een ander blok in laten zetten. En na niet al te lange tijd reed ik weer vrolijk rond in m'n geliefde 144 :-)
Zoals gezegd ben ik Grafisch Ontwerper van beroep en heb m'n ontwerpstudio er zelfs naar vernoemd. (Studio144). Mijn vrouw studeert nog aan de universiteit in Utrecht. Ze hoeft niet heel vaak naar Utrecht maar als ze gaat vindt ze het toch wel lekker de auto te pakken. Groot gelijk.
Dus ik dacht, goed moment om te gaan kijken naar een tweede auto. Natuurlijk een Volvo C30 oid was een stuk betrouwbaarder geweest. Maar ik ben zo verliefd geworden op die mooie karakteristieke oldtimers. Toen natuurlijk de vraag.. Wat wil ik.
Ik ben altijd erg gecharmeerd geweest van de oranje 240 met de ronde koplampen. En terwijl ik zonder een duidelijk doel wekelijks op autoscout kijk komt er warempel een oranje 242 op te staan! Zonder te overleggen met m'n vrouw meteen die mensen gebeld.
Er waren wel wat kanttekeningen. De auto was van hun inmiddels overleden vader geweest. Deze meneer had een verzameling van 40 auto's. Nu stond de 242 al 4-5 jaar stil. Wel claimden ze hen werkend weg te hebben gezet en dat er een nieuwe versnellingsbak in is gezet.
Natuurlijk hoorde ik de helft maar en ben in mijn enthousiasme de eerst mogelijke gelegenheid die kant op gecrost in m'n 144. Het was in Breda. En goede 2 uur rijden.
Daar aangekomen bleek hij in een onverlichte garage te staan. Het was eind van de middag dus met het licht van m'n telefoon zo goed mogelijk de auto bekeken.
Hij lijkt aardig roestvrij, en dat was het belangrijkst wat mij betreft. Dus heb hem overgenomen van ze.
M'n vader geritseld om met me naar Breda te rijden met een gehuurde ambulance en na veel vijven en zessen de auto uit de garage gekregen.
Kleine kanttekening. De auto had geen interieur behalve 2 gruwelijke kuipstoelen. Nu heb ik een prachtig lederen interieur gekocht voor een 164.
Dus die gaat erin. Wel jammer dat de stoelen niet voorover kunnen kantelen.. Dus of het een definitieve oplossing is weet ik nog niet.
De auto heb ik naar een adresje gebracht die er in de verloren uurtjes wel naar wil kijken. Dus ben super benieuwd wat daaruit gaat komen! Afwachten dus.. Zodra ik meer weet plaats ik de update!:-)
Heb er zin in!
Groeten, Wesley
Mijn naam is Wesley. Ik ben 25 jaar oud en grafisch ontwerper van beroep.
Sinds 2 jaar ben ik de trotse bezitter van een turquoise kleurige 144. Het was liefde op het eerste gezicht en heb er veel vrije zaterdagen aan zitten klussen. Op mijn manier.
Naïef als ik was ging ik lekker met mijn vrouw naast me, m'n moeder en haar hond op de achterbank, geen lid van de wegenwacht, twee weken op vakantie naar Frankrijk. Natuurlijk veel te zwaar beladen, maar zonder morren heeft hij ons gebracht waar we zijn moesten. Wat op viel was de vele bekijks die de 144 trok. Zelf een vrouw die haastig uitstapte, midden in het verkeerd, om er een foto van te maken. Toch wel grappig :-)
Na twee weken zon waren we toe aan de zware rit terug naar huis, nog zwaarder beladen dan de heenreis want mijn moeder moest en zou haar brocante vondsten meeslepen. Met een antieke spiegel tegen m'n stoel aangedrukt. Mn buik een stuk korter op het stuur dan de heenweg om maar zoveel mogelijk in de auto te passen, merkte ik dat de snelheid bij hellingen vaak terug liep tot zo'n 60km/h, wat spannend was want vrachtwagens kwamen luid toeterend voorbij.
Uiteindelijk wel thuis gekomen gelukkig.
Drie dagen later ging ik met mijn vrouw wat ophalen in Amsterdam. Allemaal leuk en aardig totdat op de terugweg ter hoogte van Almere ik snelheid verloor, een brandlucht rook en tot mijn schrik een grote zwarte rookpluim achter me zag.
Meteen met de 144 naar de zijkant gegaan en helaas.. Boel rook, ellende en gesis.
Uiteindelijk bleek de brandstoftoevoer los te zijn geknapt... Helaas. Sta je dan langs de A6 zonder wegenwacht :-)..
Na een goede vriend van me te hebben gebeld, die op zijn beurt weer een vriend moest bellen om een autoambulance te lenen, werd ik na een paar uur koukleumen weggesleept..
Na een tijd te hebben gezocht op internet kwam ik Willem & Willem tegen uit Friesland. Omdat 1 cilinder nog maar op 3 bar liep heb ik er een ander blok in laten zetten. En na niet al te lange tijd reed ik weer vrolijk rond in m'n geliefde 144 :-)
Zoals gezegd ben ik Grafisch Ontwerper van beroep en heb m'n ontwerpstudio er zelfs naar vernoemd. (Studio144). Mijn vrouw studeert nog aan de universiteit in Utrecht. Ze hoeft niet heel vaak naar Utrecht maar als ze gaat vindt ze het toch wel lekker de auto te pakken. Groot gelijk.
Dus ik dacht, goed moment om te gaan kijken naar een tweede auto. Natuurlijk een Volvo C30 oid was een stuk betrouwbaarder geweest. Maar ik ben zo verliefd geworden op die mooie karakteristieke oldtimers. Toen natuurlijk de vraag.. Wat wil ik.
Ik ben altijd erg gecharmeerd geweest van de oranje 240 met de ronde koplampen. En terwijl ik zonder een duidelijk doel wekelijks op autoscout kijk komt er warempel een oranje 242 op te staan! Zonder te overleggen met m'n vrouw meteen die mensen gebeld.
Er waren wel wat kanttekeningen. De auto was van hun inmiddels overleden vader geweest. Deze meneer had een verzameling van 40 auto's. Nu stond de 242 al 4-5 jaar stil. Wel claimden ze hen werkend weg te hebben gezet en dat er een nieuwe versnellingsbak in is gezet.
Natuurlijk hoorde ik de helft maar en ben in mijn enthousiasme de eerst mogelijke gelegenheid die kant op gecrost in m'n 144. Het was in Breda. En goede 2 uur rijden.
Daar aangekomen bleek hij in een onverlichte garage te staan. Het was eind van de middag dus met het licht van m'n telefoon zo goed mogelijk de auto bekeken.
Hij lijkt aardig roestvrij, en dat was het belangrijkst wat mij betreft. Dus heb hem overgenomen van ze.
M'n vader geritseld om met me naar Breda te rijden met een gehuurde ambulance en na veel vijven en zessen de auto uit de garage gekregen.
Kleine kanttekening. De auto had geen interieur behalve 2 gruwelijke kuipstoelen. Nu heb ik een prachtig lederen interieur gekocht voor een 164.
Dus die gaat erin. Wel jammer dat de stoelen niet voorover kunnen kantelen.. Dus of het een definitieve oplossing is weet ik nog niet.
De auto heb ik naar een adresje gebracht die er in de verloren uurtjes wel naar wil kijken. Dus ben super benieuwd wat daaruit gaat komen! Afwachten dus.. Zodra ik meer weet plaats ik de update!:-)
Heb er zin in!
Groeten, Wesley