Het wagenpark is inmiddels wat groter gegroeid. Geen volvo, wel eentje met achterwielaandrijving, 8 trappelende kabouters en een Engelse roofkat op het stuur. Sedan, alu koets, british racing green uit 2003. Veelste modern 'for my taste' eigenlijk. Stuurt echter geniaal en comfortabel. Wat een auto zeg. Ik was verkocht, de auto ook.
![[Afbeelding: B1C7290E-24E0-40A4-B856-85394BF3A2ED_zpsyl7xaatq.jpg]](http://i782.photobucket.com/albums/yy105/stevves/Jag%20XJ8/B1C7290E-24E0-40A4-B856-85394BF3A2ED_zpsyl7xaatq.jpg)
Doel was hier een trekhaak voor scoren en ermee de sleurhut naar het zuiden des Europa slepen. Liefhebbers van de engelse roofkat verklaarden me (logischerwijs?) voor gek...
Helaas naast alle technische complexe kuurtjes die die auto's kennen (Twee CANbus en een glasvezelverbinding is niet sleutelvriendelijk!) blijft het alleen in meerdere getallen met drie nullen mogelijk om er een trekhaak voor te scoren.... Grrr, dan hebben we het nog niet eens over het kabelboompje. Dat is andere koek dan de gemiddelde vijf tientjes waar je er eentje voor een volvo 240 voor scoort. Dan maar even niet dus...
Daarmee werd het plan om de superpolar eerder van een nieuw hart te voorzien actueler dan ooit. Ik had er immers al jaren verschillende spullen voor verzameld. De Engelse roofkat maar even buiten beschouwing laten nog een aanvullende aankoop gedaan in de vorm van een 2,5" Simons. (Spijt als haren op mn hoofd achteraf, maar daarover later meer). Een setje onderhoud voor het reedsch omgebouwde B230FK blokkie op z’n perenkistje met riemen, filters en vloeistoffen en koudere bougies besteld bij de bekende onlijn winkel in Deutchland en alle verzamelde spullen weer opzoeken en afstoffen.
Trouwens... Misschien het minst verstandige geadviseerde knutseltraject: om drie weken voordat je van plan bent om de 1200 kg beladen burstner gedurende een roadrip van ca 3500 km naar de kust van de Middellandse zee te sturen en weer terug met gezin volbepakt te starten met een motorombouw. Maar hee! Het is een Volvo dus je kunt het ook gewoon WEL doen.
Zo gezegd. Zo gedaan.
Laatste rit van de B200F naar de dealert…
Ready? Go!
Het 'oude' hart eruit: bye bye B200F, na 24 jaar trouwe dienst en 270.000 km verder. Enigzins 'zweterig' eruit.
Opgekuisd (beetje dan) motorcompartiment.
Daar is het een beetje gefatsoeneerde B230FK-blok dat door de vorige eigenaar al '240-pasklaar' was gemaakt. Voorzien van verse Driem, motorsteunrubbers van een diesel, spanrol, snaartjes, ontsteking, pakkingen, keerringen en de nodige vloeistoffen. Hier op de foto al voorzien wat aanvullingen.
Ik dacht daarnaast dat het stuurhuis (weer) was overleden maar dat bleek uiteindelijk alleen een kogelgewricht te zijn. Toch zuur want nu weer uitlijnen...
Modificaties aan de turbo waren inmiddels door redblock-goeroe Jelmar van Crossroad Motorsport doorgevoerd zoals reeds gemeld.
Meteen de racekat laten aanpassen en een extra bungetje voor de breedband lambda
Oude blok naast nieuwe blok: zit er verdorie geen glijlager in het nieuwe blok ter hoogte van daar waar de prise-as in het blok steekt maar een stalen ring. Tegenvaller. Het nieuwe blok blijkt dus werkelijk afkomstig te zijn van een automaat zoals de verkoper jaren eerder had gemeld. 'Even' die glijlager eruit halen werd een avond lang denken, informeren naar geschikt gereedschap en vervolgens bij negatief resultaat maar zelf gereedschap maken.
20 pogingen, 10 modificaties en 100 vloeken aan het adres van het zelfgemaakte gereedschap later lag zowel het glijlager als de stalen ring langs de blokken. Erin tikken met een nylon hamertje ging een stuk vlotter.
Aangezien de ombouw van de motor alleen al voldoende tijd in beslag neemt bleef de m47 nog even zitten trouwens. Operatie gaat verder:
Trouwens ook niet geweldig sleutelvriendelijk om het blok te 'paren' als de bak nog in de auto hangt. Maar een beetje rammelen, tikken en duwen later schuift de prise-as dan toch op z'n plaats.
Het is te doen om een blokwissel te doen en je aircocompressort met leiding te laten zitten. Wel wat creatief doen, maar t is gelukt!
Straks wat voorzichtig rijden dus met wat meer vermogen zo ;-). Trouwens ook niet geweldig sleutelvriendelijk om het blok te 'paren' als de bak nog in de auto hangt. Maar een beetje rammelen, tikken en duwen later schuift de prise-as dan toch op z'n plaats.
![[Afbeelding: 62D0A10B-592A-45B0-A3EE-474CE44048C0_zpsyppwyrgq.jpg]](http://i782.photobucket.com/albums/yy105/stevves/62D0A10B-592A-45B0-A3EE-474CE44048C0_zpsyppwyrgq.jpg)
Uiteindelijk kost zo'n project je dan gewoon twee weken lang iedere avond geknutsel. Koelwateraftakkingen maken voor de turbo: Denk maar niet dat je die t-stukjes zomaar kan vinden. Bezoekje aan autosportcompany in Waalwijk bracht de oplossing. Die had ze wel van fraai gedraaid aluminium (een een stevige rekening daarvoor in de plaats).
Verder met koelers en het betere loodgieterswerk
En dan is het uiteindelijk tijd om die sleutel om te draaien:
Tadaaa! Nou nee. Nix. Geen klik nix. Aangezien ik echter bij demonteren van de startmotor de schroefdraad finaal afbrak en ik een andere startmotor erin had gezet... Had ik die dan wel goed aangesloten? Nou, niet dus. Dat kleine draadje past ook op het lipje aan de andere kant... Toch maar eens proberen. Sleutel omdraaien en: meteen starten. LeKker luid ook.
Het was inmiddels (weer) ruim 1.00 uur s'-nachts dus opgeruimd en mn mandje opgezocht.
De volgende dag een middagje vrij genomen om e.e.a. af te werken, kabelklemmetjes , AFRmeter, olietemp-meter, MBC, luchtfilterhuis e.d. Dat middagje werd ook aangevuld met drie avonden knutselen.
Ik heb een originele turbo-luchtfilterhuis gebruikt. Ruitenwisservloeistofreservoir naar de wielkast RA, pompjes voor de koplampsproeiers even eruit (misschien ooit terug, misschien niet), de voorverwarmingsbuis ge’mod’ en naar boven onder de spoiler laten uitkoemn voor wat extra frisse lucht.
De eerste start was op de ECU en EZK van de B200F dus die wilde ik wisselen voor de 'goldbox' EZK van een 940 turbo en de ECU van een 940.
Metertjes erbij:
En resultaat:
De EZK goldbox was geen centje pijn. De ECU wel. Die deed t dus niet. Blijkt een immobilizer in te zitten. Erg balen... (Een week voor je vakantie!) Inmiddels had ik Jelmar gevraagd om een flexstukje te lassen voor de uitlaat dus bij hem maar eens geinformeerd naar de weigerachtige ECU. Tja.. Daar was nu even niets aan te doen zo vlak voor vertrek. Zijn geruststellende antwoord op mijn vraag of ik met de atmosferische ECU op vakantie kon gaan was: ' Tja, het KAN wel goed gaan op lage druk".. Zonder echte keuze hebben we dat maar gedaan.
Wel besloten om de originele brandstofpompen te wisselen voor een intank-deatchwerks 200 pomp. Werkt erg mooi met beetje inkorten van het buisje van de hevel (dremel zij dank). Achterste stuk van de brandstofslang ook maar vervangen. Beste was of het geheel te vervangen maar moest beetje spaarzaam zijn met de tijd.
Een weekje testen in het Nederlandse bracht uiteraard een paar kinderziekten aan het licht zoals een gare krukastandwieltje (ja, stond stil langs de weg), een lekke radiator (vervangen door een zgan)en de veeeeel te lage uitlaat.
Een originele turbo (die begin jaren 80 auto's) hebben een veel hoger uitlaatspruitstuk dan de 90+ uitlaatspruitstukken. De downpipe hangt dan veel te laag. Helaas was er geen tijd meer om me daar druk over te maken, dus maar gewoon de gok wagen en hopen dat we geen/ zo min mogelijk drempels tegenkomen in La France. (Achteraf viel dat nog best tegen en schraapte e.e.a. met regelmaat).
Afijn. Dus met verkeerde ECU, te lage uitlaat, volgepakte 240 met sleurhut en gezin, op vakantie gegaan. Turbodruk op 0,4 bar en de auto trok de sleurhut moeiteloos iedere berg op. Halverwege Frankrijk werd het wel warm buten en daar kreeg de auto het ook warm van. Uiteindelijk bij Lyon de airco moeten uitzetten want de auto trok dat niet echt lekker meer. Doorrijden op de koelwatermeter met een gangetje van zo'n 90 km/h deed ie prima. Lekker oldskool met de raampjes open dan maar. (Gezin dacht daar af en toe anders over, zeker ook omdat de buitentemperatuur iets van een 3 met een nul of meer aangaf).
Inmiddels zijn we alweer een hele poos terug terug en behalve een kapot rubbertje in de koelwaterreservoirdeksel, het aandraaien van een slangeklem op een van de koelleidingen, en een keer 'terug'schuiven van de veelste lage uitlaat geen centje pijn.
Een paar vakantie pica’s voor het bewijs:
Uiteraard hier en daar een baar ‘billenknijp’momenten als de uitlaat over grond schuurde, de temp teveel opliep, de kvsdop-rubber het begaf en toen de breedbandlamba-kabel smolt op het uitlaatspruitstuk (kabeltje losgeschoten) en heeft de sensor gesloopt. Maarrrr.
Een heerlijke vakantie geweest!
Grijze 245's. '83 b21et en '92 b230 FK, gewoon, lekker vlot.