CarbageRun Wintereditie 2012

[Black Moose]

Mooi man, flinke kinderschare heb jij.

[keter]

Auto ziet er stoer uit zo. Lekker hoog op de poten en met dakrek en gangsterkap (fijn voor het verbruik...).
Lijkt me heel gaaf om mee te doen, maar het kost natuurlijk wel de nodige tijd en geld.

[Postma 245 GL]

Als ik mij niet vergis is hier een hele mooie rit gereden.

[Postma 245 GL]

Van achteren onderweg: http://www.youtube.com/watch?v=0kg0a5qQD...e=youtu.be

[Jambon]

Als ik mij niet vergis is hier een hele mooie rit gereden.

o jee.. ligt degene die je RV hebt geschept nog op dak..?! :eek:

(wat lijken wij dan een "prutsers" met ons winter-ritje...)

[Postma 245 GL]

Voor de goede orde, ik ben (jammer genoeg) niet mee geweest,...

Ik ga komende zomer een rit met de heren Carbagerun doen.

[Rob]

heel binnekort een update met fotoverslag.
Net binnen na een monsterrit dwars door de Alpen.
En degene die ik RV heb geschept (scherp trouwens) was een betonblok ergens in Zwitserland, onderaan een haarspeldbocht in de sneeuw.

[Rob]

Even een klein verslag over wat wij de afgelopen 6 dagen Carbagerun 2012 meegemaakt hebben.
Doel van de hele trip was om heelhuids de finish te halen in een auto die max. €500 mag kosten.
Nu was deze grens redelijk discutabel gezien het deelnemersveld, en daarom heb ik dus ook mijn Amazon ingezet.
Nu was deze voordat we begonnen aan de reis ook in erbarmelijke staat en hebben we heel wat avonden moeten sleutelen om haar weer rijdbaar te maken.

De route van de eerste wintereditie van de Carbagerun loopt van Hardenberg – Freiburg (Duitsland) – Davos (Zwitserland) – Sölden (Oostenrijk) – Cortina d’Ampezzo (Italie) – Kirchberg (Oostenrijk).
Elke dag bij de start krijg je de routebeschrijving en een aantal (maffe) dagopdrachten.
Per opdracht zijn een aantal punten te verdienen, en wie aan het eind de meeste punten heeft, krijgt €1000. Deze stimulans zorgt er voor dat bijna iedereen wel meedoet aan de opdrachten.

Dag 1 Hardenberg – Freiburg

Melden om 07:00u in de evenementehal in Hardenberg.
Alle 167 deelnemers staan binnen en het is een kabaal van jewelste. Menig auto is uitgerust met stevig sound-system (al dan niet op het dak of kofferbak) en sirenes/zwaailichten.
We krijgen de routebeschrijving plus de dagopdracht.
Zo moeten we via een cryptische omschrijving een aantal plaatsnaamborden fotograferen (makkie), de anus van een duitse herder fotograferen (hmm, niet gelukt, zelf bij een hondenhotel geen herder te vinden L en een foto maken van de houten replica van de Notre Dame.
Via via kregen we te horen dat deze in Strassburg zou staan. (achteraf bleek dit StrassbOUrg te zijn), dus zaten we flink uit de route en kwamen we 14u later net op tijd aan om ons te melden.
FF snel eten en vol gas naar het eerste hotel (el-cheapo jeugdherberg, maar wel goed).
Op dat punt brak de uitlaat net voor de achterste demper in tweeen, en zagen we onze trip al in rook op gaan…
De volgende ochtend stond de Ama al om 07:00u op de brug om de uitlaat te laten lassen en zo konden we beginnen aan dag 2.



Dag 2 Freiburg – Davos.

De eerste sneeuw al te pakken (in Freiburg is het gaan sneeuwen) en met een “nieuwe” uitlaat op weg naar Davos, Zwitserland.
Tijd voor de nieuwe opdrachten. 5 stuks vandaag en we zijn van plan ze allemaal te halen.
Rit gaat vandaag naar Davos en de ama doet het fantastisch.
Om 18:00u komen we aan, en ook hier weer de weg kwijt. Staan bijna vast midden op de skipiste...
3 van de 4 opdrachten gered,
Serenade aan vrouw op balkon, met gitaar En roos; check!
Autonaam in chocoladeletters,(Volvo in de sneeuw geschreven en daar gesmolten repen in laten lopen); Check!
Knuffel op motorkap met vrouw; Check!
Foto van 1 van ons in berenkostuum, niet gelukt.

In Davos ligt er ong. 1,5 meter sneeuw en ook hier hebben de nieuwe winterbandjes onder de Ama geen probleem mee.
Gelukkig hebben we een autohoes mee, want ’s ochtends ligt er toch weer aardig wat nieuwe sneeuw.
De accommodatie van vanavond is (alweer) een jeugdherberg, mede omhet feit dat Davos DUUR is, en we laat warenmet boeken.
Maakt niet uit, wederom prima hut met een 60 persoons gemengde slaapzaal.



Dag 3 Davos –Sölden.

Vandaag gaat de route dwars door de Alpen over hele smalle bergweggetjes, met heeeeeeel veel haarspeldbochten en steil omhoog (en later ook weer heel erg steil omlaag….
Al bij de eerste afdaling in de sneeuw gaat het fout; in een bocht glijdt de Ama rechtdoor en zo rijd ik een deuk in een blok beton wat zomaar midden op de weg stond.
Kudt, koplamp hangt er scheef bij en plaatwerk is ook verbogen, maar voor de rest rijdbare schade.
En toen moest het ergste nog komen. Steilrecht omhoog door een dik pak sneeuw ploeteren, in een sneeuwstorm met nul zicht.
En dat een paar uur achter elkaar. (en nog dik 150 andere mafkezen).
Hele mooie route, dat dan wel weer, maar rete-link en heeft dan ook menig zweetdruppel gekost.
Na deze helle-rit even bijkomen in St Moritz, en weer op weg naar Sölden.
Opdrachten weer niet allemaal gehaald:
- foto van teamlid in een Pistenbully: check!
- foto van teamlid in oostenrijkse jurk op skies op een blauwe piste: check!
- foto van teamlid gekleed in alleen een string in de sneeuw: check!
Kan zo snel even niet op de andere opdrachten komen….houden jullie tegoed.
Nb. Tijdens het rennen naar de pistenbully verlies ik de autosleutels in de sneeuw op de piste.
Gelukkig hebben we nog reservesleutes, alleen liggen die natuurlijk IN de auto.

Anyway, ook vandaag weer zonder kleerscheuren op de plaats van bestemming aangekomen.

De auto rijdt super, alleen is het erg koud buiten, en de kachel kent twee standen: ong 14graden en ong 25 graden.
Meeste tijd staat ie op bloedheet en regelen we bij met de ramen J
Bergopwaarts gaat slecht op LPG, en heb wel meegemaakt dat hij echt niet wilde op hellingen groter dan 20%. Dan is het een kwestie van op peut zetten, volgas en doortrekken naar de top in zijn 1.
Hoop toeren, hoop kabaal, maar hij trekt ‘m dwars door een meter sneeuw de berg op, ondanks zijn 46 jaar oud.
Ook zijn de ruitenwissers 15 jaar geleden al overleden en hangt Auke vaak buiten het raam om op deze manier voor mij wat zicht te creeeren.

Slaapplek is een redelijk summiere berghut, maar door de inspannende bergetappe maken we daar weinig van mee.



Dag 4 Sölden – Cortina d’Ampezzo

Veel sneeuw en koud, en zoals elke ochtend staat de Ama even een paar minuten te kuchen (net als zijn berijders) alvorens hij wakker wordt. Daarna is starten nooit een probleem, alleen elke ochtend even mekkeren.
in oostenrijk ging de route over een bergpas waar sneeuwkettingen verplicht waren, en eenmaal in Italië was de weg brandschoon en de lucht strakblauw.
Tijd om even een picknickkleedje in de berm te gooien en de brander onder een blik soep te zetten!
Heerlijk tufffen door de mooie ittaliaanse bergen. op naar de finish in cortina d'ampezzo.
Wat opvalt is dat de Italianen enthousiast reageren op onze Amazone; overal duimen omhoog en fototoestellen in de aanslag; leuk!.
Ook vandaag weer een paar dagopdrachten:
1: maak een sneeuwpop op het dak van je auto minimaal zo groot als je kleinste teamlid.
Wij hebben een heel mooi liggend exemplaar gemaakt, boven over de koffers heen. hoop lol
2: foto teamlid op skies achter de auto aan.
Tijdens een koffiestop raakten we aan de praat met de eigenaar van het restaurant en die had nog wel een paar 100 jaar oude houten ski's in zijn kelder staan. Ook deze opdracht gelukt.
3: plas het merk van je auto in de sneeuw.. hah! makkie!
3 en 4jammergenoeg niet gelukt. Iglo bouwen waar je auto in kon was lastig, alhoewel er teams
waren die zelfs een shovel gehuurd hadden.
Foto van auto naast een pistenbully ook niet....
Anyway, een mooie dag 4.
Niet zo veel sneeuw langs en op de weg in Italie, dus vandaag was relaxed.
Accommodatie is oude tent waar ook veel andere teams zitten, heel errug gezellig dus…



Dag 5 Cortina d’Ampezzo – Kirchberg.

Laatste route, met hier en daar wat lastige (maar mooie) uitstapjes naast de weg.
Steile bergpassen, in 1[SUP]e[/SUP] omhoog mooie vergezichten en diepe ravijnen.
Dwars door miniscule bergdorpjes; mooi gezicht eeuwenoud dorp waar nooit iemand komt, en dan opeens 167 makfezen in gepimpte auto’s met veel herrie.
Er zitten ook een paar wagens bji met een scheepstoeter of traain-horn oid; iig allesjjezus hard!
Klinkt wel leuk boven op de berg of dwars door een dorp.
1 van de wagens heeft nog steeds een berg sneeuw van een meter hoog op zijn dak en rijdt zo al de hele route.
Opdrachten van vandaag zijn lastig en die gaan we dus ook niet redden.
We hopen nog steeds stilletjes op de meeste stemmen voor de mooiste wagen…
In Kirchberg ligt vreselijk veel sneeuw, en deze avond is het eindfeest (alhoewel, de hele week was een feest).



Zaterdag rustig terugtuffen, knalt de uitlaat er weer onder vandaan, ong 600km voor huis
Bij het tankstation waar we op dat momnet staan hebben ze geen ijzerdraad oid, om de pijp iig vast te binden, zodat niet alles er onder vandaan valt, maar even onopvallend met een kniptang langs een hekwerk levert voldoende lengte op om de uitlaat muurvast onder de auto de monteren.
Blijft alleen die takkeherrie over: klinkt alsof er een V12 in ligt.
Over de 1[SUP]e[/SUP] 200km vanuit Kirchberg hebben we 7uur gedaan, en in totaal moeten we 1000. het idee was om in 1 x terug te rijden, maar de vermoeidheid, slecht zicht (1 koplamp en halve ruitenwissers), doen ons besluiten om toch nog maar 1 hotelletje te pakken.
Thuisfront gebeld en binnen 2min. Een mooi goedkoop ding geboekt.
Even een power-nap en heel vroeg de weg weer op.
Zondagochtend weer thuis.

Top week en voor herhaling vatbaar, had van ons wel twee weken mogen duren, een aanrader!

[henqui]

Mooi avontuur!!!!

[Jambon]

Briljant...