3 October 2015, 07:57
Enige tijd geleden heb ik hier de vraag gesteld: een jonge 240 of een oudere. Waarbij roest de belangrijkste factor bleek.
Ik heb intussen 5 240tigs bekeken en ben eigenlijk een beetje geschrokken van de roest. Allemaal hadden ze roest, en geen plekjes, maar 'vinger er doorheen' steek roest. Was er eindelijk een met nette wielranden, waren 3 deurhoeken en de rand bij de achterklep verrot. Mijn ervaring is dat eigenaren met droge ogen kunnen zeggen dat 'er wat roestplekjes' zijn terwijl je met je pink dwars door de auto kan prikken.
Ik kijk tot nu toe naar auto's onder de 2500. Gister een witte bekeken, 2.3 met enorm fijne automaat. Terwijl ik reed voelde ik liefde opborrelen. De linkerkant van de auto (?) had wat roest. Bij de bestuurders deur (water afvoer?) behoorlijk rot, achterwiel en wat kleine plekjes. Ik was blij totdat ik op de grond ging liggen. Ik kon met m'n vinger in de kokerbalk (zo heet dat toch?) prikken en voelde alleen maar roest.
Daarna voor mezelf een opsomming gemaakt van alles wat er mis was (cruise control stuk (niet erg), grote ster in voorruit, km teller stuk, benzine meter stuk etc) dan wordt het al met al een dure grap. Maar hij reed zo lekker. En toen de map bekeken met alle (!) nota's vanaf het begin. Toen schrok ik. Wat is er in de loop der jaren een hoop geld in deze auto gestoken. Toen verloor ik mijn moed...
Om een lang verhaal kort te maken: roest aan kokerbalk = laten staan toch?
Ik kan het niet zelf, ben dus afhankelijk van garages, mensen die kunnen lassen.
Ik heb intussen 5 240tigs bekeken en ben eigenlijk een beetje geschrokken van de roest. Allemaal hadden ze roest, en geen plekjes, maar 'vinger er doorheen' steek roest. Was er eindelijk een met nette wielranden, waren 3 deurhoeken en de rand bij de achterklep verrot. Mijn ervaring is dat eigenaren met droge ogen kunnen zeggen dat 'er wat roestplekjes' zijn terwijl je met je pink dwars door de auto kan prikken.
Ik kijk tot nu toe naar auto's onder de 2500. Gister een witte bekeken, 2.3 met enorm fijne automaat. Terwijl ik reed voelde ik liefde opborrelen. De linkerkant van de auto (?) had wat roest. Bij de bestuurders deur (water afvoer?) behoorlijk rot, achterwiel en wat kleine plekjes. Ik was blij totdat ik op de grond ging liggen. Ik kon met m'n vinger in de kokerbalk (zo heet dat toch?) prikken en voelde alleen maar roest.
Daarna voor mezelf een opsomming gemaakt van alles wat er mis was (cruise control stuk (niet erg), grote ster in voorruit, km teller stuk, benzine meter stuk etc) dan wordt het al met al een dure grap. Maar hij reed zo lekker. En toen de map bekeken met alle (!) nota's vanaf het begin. Toen schrok ik. Wat is er in de loop der jaren een hoop geld in deze auto gestoken. Toen verloor ik mijn moed...
Om een lang verhaal kort te maken: roest aan kokerbalk = laten staan toch?
Ik kan het niet zelf, ben dus afhankelijk van garages, mensen die kunnen lassen.
Grijze 1993 Volvo 240 Polar U9