11 September 2017, 18:51
Zo'n twee maanden geleden kocht ik deze 264 van 1978. Zie ook onder "specifieke 260 info".
De auto had meer dan 20 jaar stil gestaan en het is gelukt om hem aan de praat en rijdend te krijgen. Ook de APk heeft ie gehaald en daarna ben ik begonnen met het wegwerken van de roestplekjes.
Maarrr...van het een rolde ik in het ander. Iedere keer ben ik weer benieuwd wat er achter dat ene paneeltje zit, achter het ruitrubber, onder het tapijt.
Enfin, inmiddels zijn de deuren eruit, de achterruit en het gehele interieur! En het valt helemaal niet tegen met de roest!
Alles bij elkaar een vijftal kleine gaatjes dus dat mag de Volvopret niet drukken!
De deuren zijn overigens wel wat aangetast aan de onderkant, maar eens kijken of ik dat ga repareren of andere deuren kopen.
Eigenlijk ongelofelijk hoe de carrosserie is overgebleven na 40 jaar. Ik moet wel zeggen dat de auto goed in de tectyl/wax is gezet. Alle holle ruimtes zijn ooit goed aangepakt.
Mijn eigen recept om roest te verwijderen en niet meer terug te laten komen: eerst de roestplek met de dremel zo schoon mogelijk schuren/slijpen. Daarna RX5 erop, die kan dan in de evt roestadertjes kruipen. Twee dagen later slijp ik de RX 5 er weer af (in de roestadertjes blijft hetbuiteraard zitten) en meteen doe ik er 2K plamuur op met alu deeltjes. Zo wordt het blanke staal meteen afgesloten.
Daarna is het uiteraard schuren en gronden en later spuiten.
Vroeger deed ik eerst grondlak op het blanke staal en daarna plamuren maar ik heb geleerd dat dat niet goed werkt. De grondlak blijft dan flexibel onder plamuur en zo krijg je scheuren in de lak.
De bodem, wielkasten, reservewielkasten, bodem in het interieur, die maak ik ook zo schoon mogelijk met de lamellenschijf. Daarna RX5 erop en een paar dagen later Brantho Corrux.
Over 40 jaar weet ik jullie te vertellen of dit een goeie methode is geweest :
Maar nu, de foto's!!
De automaat (drie versnellingen) wil ik nog vervangen voor een AW71L. Mocht iemand er een hebben en willen verkopen dan hoor ik het graag!
De auto had meer dan 20 jaar stil gestaan en het is gelukt om hem aan de praat en rijdend te krijgen. Ook de APk heeft ie gehaald en daarna ben ik begonnen met het wegwerken van de roestplekjes.
Maarrr...van het een rolde ik in het ander. Iedere keer ben ik weer benieuwd wat er achter dat ene paneeltje zit, achter het ruitrubber, onder het tapijt.
Enfin, inmiddels zijn de deuren eruit, de achterruit en het gehele interieur! En het valt helemaal niet tegen met de roest!
Alles bij elkaar een vijftal kleine gaatjes dus dat mag de Volvopret niet drukken!
De deuren zijn overigens wel wat aangetast aan de onderkant, maar eens kijken of ik dat ga repareren of andere deuren kopen.
Eigenlijk ongelofelijk hoe de carrosserie is overgebleven na 40 jaar. Ik moet wel zeggen dat de auto goed in de tectyl/wax is gezet. Alle holle ruimtes zijn ooit goed aangepakt.
Mijn eigen recept om roest te verwijderen en niet meer terug te laten komen: eerst de roestplek met de dremel zo schoon mogelijk schuren/slijpen. Daarna RX5 erop, die kan dan in de evt roestadertjes kruipen. Twee dagen later slijp ik de RX 5 er weer af (in de roestadertjes blijft hetbuiteraard zitten) en meteen doe ik er 2K plamuur op met alu deeltjes. Zo wordt het blanke staal meteen afgesloten.
Daarna is het uiteraard schuren en gronden en later spuiten.
Vroeger deed ik eerst grondlak op het blanke staal en daarna plamuren maar ik heb geleerd dat dat niet goed werkt. De grondlak blijft dan flexibel onder plamuur en zo krijg je scheuren in de lak.
De bodem, wielkasten, reservewielkasten, bodem in het interieur, die maak ik ook zo schoon mogelijk met de lamellenschijf. Daarna RX5 erop en een paar dagen later Brantho Corrux.
Over 40 jaar weet ik jullie te vertellen of dit een goeie methode is geweest :
Maar nu, de foto's!!
De automaat (drie versnellingen) wil ik nog vervangen voor een AW71L. Mocht iemand er een hebben en willen verkopen dan hoor ik het graag!